خشت بر خشت با دست های خودم ساختم و حالا پس از مدت ها هرچه ساخته بودم بر سرم خراب شده اند،دیوار هارا به یاد دارید؟گفته بودم دیوار های خانه تنگ شده اند،به سمتم می آیند،حس خفگی تمام وجودم را گرفته.
از دست دادن سخت است،حتی سخت تر از به دست آوردن،من همیشه استعداد عجیبی در از دست دادن آدم های مهم زندگیم داشته ام،نمیدانم چرا؟ولی همیشه آن کس که از دست می دهد من بودم.نه کسی که از دست می رود!
بارها گفته ام.آدم ها قدر کسانی که همیشه هستند را نمی دانند.گاه برو،برخی ماندن ها فقط تو را بی ارزش تر می کنند.
درباره این سایت